Marga 1 2019

Van Utrecht naar Borculo In 1939 begon mevrouw Blom met werken in een wagonfabriek. Van typiste groeide ze na een opleiding door tot tekenaar. Toen ze ging trouwen, mocht ze nog een half jaar blijven, want ze wilden haar eigenlijk niet kwijt. Het echtpaar Blom kreeg vier kinderen en vier kleinkinderen. Van Utrecht verhuisden ze naar Borculo, waar een dochter woont. Meneer Blom overleed hier in 2004. Ondanks haar hoge leeftijd is mevrouw Blom nog steeds behoorlijk bij de tijd. Op haar kamer staat een tablet, maar die gebruikt ze vooral om muziek te luisteren: “Ik zie slecht, dus sommige hobby’s worden lastiger voor me. Maar met behulp van moderne technologie, namelijk een beeldschermloep, kan ik nog wel lezen. En sinds een jaar of vijf ga ik tijdens de vakantie naar een zorgboerderij. Dit jaar verblijf ik daar een week. Dat is echt heerlijk. Grote weilanden, meehelpen om de dieren te verzorgen, andere mensen ontmoeten, daar geniet ik echt van. Net zoals ik hier in De Hassinkhof graag het gezelschap van anderen opzoek tijdens activiteiten.” Op hongertocht in 1945 Eén van de hobby’s die ze mist nu het allemaal lichamelijk minder makkelijk gaat, is koken. Mevrouw Blom: “Ik heb altijd van koken gehouden. Liefst de moderne pot, biologisch en voedzaam. Dat was voor mij heel belangrijk. Mijn dochter haalt ook nog steeds biologische kaas en yoghurt voor me bij een boerderij in Geesteren. Daar heb ik wel behoefte aan, net als aan rauwkost. Vroeger maakte ik dat zelf.” Ze heeft de liefde voor koken niet van een vreemde: “Mijn moeder, die is geboren in 1895, kookte al heel modern, door groente kort te koken. Ze maakte ook zelf hangop vroeger, dat was best bijzonder. Zij had het koken weer van haar moeder, dus het zit echt in de familie. En mijn opa had een bakkerij, dus misschien heb ik daarvan het taarten en koekjes bakken overgenomen.” Zelf denkt ze dat haar liefde voor koken ook aangewakkerd is door de hongerwinter die ze meemaakte in 1944/1945. Mevrouw Blom: “Er was toen niets te eten. Honderden mensen gingen destijds op hongertocht op zoek naar voedsel. Gelukkig had ik nog een fiets. Daarop ben ik in februari 1945 vanuit Utrecht naar mijn tante in Apeldoorn gefietst. Ik voelde me net een bedelaar, overal vragen of er nog wat te eten was. Maar je moest wel. Toen ik terug was in Utrecht, heb ik eerst een zak bruine bonen naar mijn tante gebracht. Die had een zoontje van een jaar oud en al hun eten was op.” • Mevrouw Blom is 97 en woont sinds 2017 in De Hassinkhof in Beltrum. Na een val op haar 95e kon ze niet meer zelfstandig wonen, maar daarvoor was ze nog heel actief. Haar grootste hobby’s zijn lezen, reizen en mensen ontmoeten. Ze mocht ook graag koken en poppen maken, maar dat gaat nu niet meer. “Het was even wennen toen ik hier kwam wonen. Maar ik word goed verzorgd en het zijn allemaal prettige mensen.” In iedere Marga interviewen we een cliënt eventueel met zijn of haar mantelzorger. Mevrouw Blom doet in deze Marga haar verhaal. Mevrouw Blom Foto: Joop Abbink Cliënt aan het woord 6 | Marga