Marga 3 2019

Ken je die uitdrukking? Misschien denk je dat ik ‘boven je stand leven’ bedoel. Meer centen uitgeven dan er binnenkomen. Nee, het gaat hier echt om boven je stand wonen. Het is mij de eerste 25 jaar van mijn leven overkomen. Mijn ouders woonden in een groot vrijstaand huis bij een park, gelegen aan een straat met een deftige naam, de Singelweg. En dat voor een arbeidersgezin. Het was een huis van de naastgelegen carrosseriefabriek waar onze vader werkte. We mochten er wonen op voorwaarde dat mijn vader, naast zijn dagelijks werk als smid-bankwerker, ook als portier en schoonmaker fungeerde. Samen met mijn ouders en drie broers vormden we in de straat een wat vreemde eend in de bijt. Een domineesgezin, een fabrieksdirecteursgezin, een boekhoudersgezin en een gezin waarvan de man leraar aan de hbs was, dat waren onze naaste buren. We vormden een hecht en warm gezin, maar elk dubbeltje moest tweemaal worden omgedraaid voor het werd uitgegeven. Bij onze buurkinderen kwam met Sinterklaas het ene na het andere mooie cadeau uit de zak tevoorschijn. Daar hadden we wat op gevonden: we leenden hun spel een dag en maakten het geheel na. Knippen, plakken, tekenen, kleuren en aan het eind van de dag hadden we ook een prachtig Monopolyspel van karton. Wat wij hadden en de rest van de buurt misschien wat minder, was nestwarmte. De buurtkinderen kwamen maar wat graag bij ons op bezoek. Er was altijd gezelligheid, reuring en veel eigengemaakte lekkernijen. We woonden boven onze stand, maar liepen nooit naast onze schoenen. Dat heb ik van huis uit meegekregen. Boven je stand wonen Wim Ruesink werkt met liefde op het dagcentrum van Pronsweide. Hij heeft nog een andere passie: schrijven. Wim klimt iedere Marga op de praotstoel en deelt zijn overpeinzingen met ons. 24 | Marga