Marga 3 2019

Uiteindelijk was het de huisarts die ervoor zorgde dat het echtpaar Rots naar het Ambthuis verhuisde: “Hij gaf me de tip om snel iets te zoeken, voordat we van elkaar gescheiden zouden worden doordat zij zorg nodig had en ik niet. Al een maand nadat we ons hadden ingeschreven, konden we hierin. Het grappige is dat we hier vroeger vlak naast hebben gewoond, in de tijd dat ik nog een bakkerij had in Bredevoort. Daar woont nu onze dochter.” Fit op latere leeftijd Het echtpaar Rots is al 60 jaar getrouwd en kreeg in de loop der jaren vier kinderen en vijf kleinkinderen. Een dochter is overleden. In zijn werkende leven was meneer Rots bakker, maar nadat hij een niervergiftiging opliep, liet hij zich omscholen tot metaalbewerker. Het bakkersberoep werd te zwaar, vooral qua werktijden. Toen hij 61 was, ging hij met de vut en daar geniet hij nu dus al 30 jaar van. Waar de meeste mensen op oudere leeftijd lichamelijke klachten krijgen, is meneer Rots juist fitter dan ooit: “Ik heb mijn portie medische problemen al gehad. Naast die niervergiftiging ben ik geopereerd aan mijn maag, galblaas, een liesbreuk en blaaskanker. In het ziekenhuis was ik dus kind aan huis vroeger. Alleen naar de afdeling gynaecologie hoefde ik nooit, haha!” Bijzondere hobby’s Meneer Rots heeft heel wat hobby’s, waar hij nog steeds veel tijd aan besteedt, waaronder legpuzzels maken en technisch LEGO bouwen. De belangrijkste twee hobby’s zijn echter houtdraaien en boekbinden: “Ik vind het mooi om het juiste hout te zoeken en er aan de draaibank een bijzondere vorm van te maken. Mijn broer had vroeger een werkplaats waar ik met mijn hout bezig kon. Zo ben ik ook met het boekbinden begonnen. Er kwam namelijk eens een boekbinder binnen die vroeg of we houten onderdelen konden maken die hij kon gebruiken. Dat werk vond ik zo mooi, dat ik bij die man in de leer ben gegaan en nu zelf ook kan binden.” Ook op de bijzondere en moeilijke momenten in zijn leven had meneer Rots baat bij zijn hobby’s: “Toen onze dochter overleed, heb ik voor haar vriendinnen kleine boekjes gemaakt met herinneringen aan haar. Dat vonden ze heel mooi. Toch merk ik wel dat ik de laatste tijd minder met boekbinden bezig ben. Ik gun mezelf er de tijd niet meer voor, want er is nog zo veel wat ik allemaal wil doen.” Meneer Rots is op zijn 91e nog lang niet klaar om het rustiger aan te doen. Hij woont sinds april 2018 met zijn vrouw, die dementie heeft, in het Ambthuis in Bredevoort. Daar krijgt zij de zorg die ze nodig heeft, terwijl meneer Rots vaak bijspringt als vrijwilliger bij de activiteiten. Na een aantal jaren in Aalten te hebben gewoond, voelt Bredevoort letterlijk als thuiskomen voor het echtpaar. In iedere Marga interviewen we een cliënt eventueel met zijn of haar mantelzorger. Meneer Rots doet in deze Marga zijn verhaal. Meneer Rots Cliënt aan het woord “Bredevoort voelde letterlijk als thuiskomen.” 6 | Marga