Soms zingt hij een beetje mee. “Heel zachtjes hoor”, zegt Frans. “Mijn stem is niet meer zo dat ik het nog kan. Als je ouder wordt, wordt je stem slapper. Maar ik verleer het nooit hoor. Ik durf het alleen niet meer. Ik word bijna 80!” Al van jongs af aan komt Frans in aanraking met opera. Frans: “Mijn ouders gingen al naar de opera. En er werd als het kon thuis naar opera geluisterd. Ik kan me nog herinneren dat ik als klein jongetje uitbundig lag te zingen in bed. Op een gegeven moment was mijn verkering uit en toen zei mijn moeder: ‘Ga toch naar het mannenkoor.' Dat deed ik. Het koor bestond toen uit 100 mannen. Ik vond het heerlijk om te zingen.” “Op een gegeven moment stonden we aan de bar te zingen en toen kwam de dirigent naar me toe: 'Ruepert, je gaat volgende week een solo zingen.' Ik stond stijf van de zenuwen, maar ik vond het leuk. Er volgenden meer solo’s en toen ben ik zangles gaan nemen bij de muziekschool. Ik kreeg les van Anneke van der Graaf. Zij was destijds zangeres (Diva) bij Opera Forum in Enschede en gaf ook les aan Ernst Daniël Smid. We hadden daar met een aantal leerlingen een ensemble. Dan zongen we samen opera.” “Via een zwager hoorde ik dat ze bij het Opera Forum in Enschede mensen vroegen voor in het koor. ‘Ik kan daar wel eens naar toe gaan’, dacht ik. Ik moest auditie doen. Dat was vreselijk. Ik ben toen aangenomen als ‘extra’ koor. Als er grote producties waren, werd ik gevraagd om mee te doen. Dat waren in het begin drie opera’s in een jaar. Toen was ik nog geen beroeps. Ik repeteerde toen één of twee keer per week.” “Later werd ik aangenomen als professional. Dat heb ik 20 jaar gedaan. Toen repeteerde ik negen keer per week als dat nodig was. Ik deed dit naast mijn werk als vertegenwoordiger. Dat was best pittig, omdat ik veel van huis was. Een opera kon wel drie uur duren.” “We hebben opgetreden in de Steengroeve in Winterswijk. Ook hebben we in Berlijn een uitvoering gehad. Toen zongen we met de Rus Ivan Rebroff, heel beroemd in de jaren ‘60 en ‘70. In Spanje zijn we ook geweest. Toen konden we overdag niet repeteren, omdat het veel te heet was. Dat zijn leuke herinneringen.” “Als je zingt, dan is er niks anders dan dat. Je staat op het toneel te spelen, je doet met het geheel mee. We moesten vaak iets uitbeelden. Bijvoorbeeld een soldaat of het volk. Soms was je ook decoratie”, zegt Frans lachend. “Ik heb één keer meegemaakt dat ik te vroeg inzette. Dat was tijdens een opera van Beethoven. Op de tweede tel moesten we inzetten. Ik was zo geconcentreerd dat ik op de eerste tel al inzette. Tijdens de première nota bene. En ik heb niet zo’n zachte stem. Dat was wel even schrikken.” “Toen ik 62 was, ben ik bij het Forum gestopt, dat nu overigens de Reisopera heet. Daarna ben ik bij een koor gegaan waar we Russisch Orthodoxe muziek zongen. Dat was ook prachtig. Ik heb een ontzettend mooie tijd bij het Opera Forum gehad. Het is jammer dat het voorbij is, maar ik kan er mooi op terugkijken. Ik vond het een hele beleving die 20 jaar.” • Frans Ruepert (79), voormalig operazanger en bewoner van Pronsweide in Winterswijk, heeft in zijn computer zoveel operamuziek opgeslagen dat hij 35 dagen achtereen zou kunnen luisteren. Naar opera luisteren doet hij dan ook vaak. Hij maakt een puzzel en gaat helemaal op in de muziek. Iedere Marga interviewen we een cliënt eventueel met zijn of haar mantelzorger. Frans Ruepert doet in deze Marga zijn verhaal. Frans Ruepert Cliënt aan het woord “Ik stond stijf van de zenuwen, maar ik vond het leuk” 6 | Marga
RkJQdWJsaXNoZXIy MTkxNTk=