De in De Berkhof wonende meneer Van de Pol is in Haarlem geboren en grootgebracht. “Ik heb daar fijn gewoond”, begint hij zijn verhaal. Hij pakt een boekje over Haarlem en laat een foto zien waar hij met paard en wagen op staat: “Toen ik 13 was, bracht ik tijdens de oorlog eten rond. Dat was tijdens de hongerwinter. Ik liet de kinderen uit mijn straat dan een paar lepels uit de ketels ‘pikken’. Dat was mooi.” “Als je praat van een vak, is het wel machinist”, gaat meneer Van de Pol verder. “Het was nog even de vraag of ik de opleiding wel mocht doen bij de marine, omdat ik de ambachtsschool niet had gevolgd. Dat kon niet tijdens de oorlog. Omdat ik het zo graag wilde, hebben ze mij toen toch toegelaten. Ik deed de opleiding in Amsterdam. Daar waren in die tijd veel feesten in verband met de kroning van Koningin Juliana. Iedereen ging van ‘Hup valdera’, maar Joop niet. Ik wilde dolgraag de opleiding halen.” “Het marineleven is een gezinsleven met allerlei types. En dat is niet altijd makkelijk. Je kent elkaar tot en met, deelt lief en leed. Je krijgt allemaal een keer moeilijkheden. Zoals met de watersnoodramp van 1953 in Zeeland. Vrouwen en kinderen van jongens aan boord woonden daar, van sommigen waren huizen ingestort. Die jongens sliepen slecht en hadden het moeilijk. Dan zit je toch wel ver weg.” In de warme dagen sliep meneer Van de Pol in een ruimte voorin het schip. Waar ze de mijnen uitwierpen. Het was overdekt, maar open. “Ik maakte wel eens rare dingen mee. Een collega had te veel gedronken en kwam in moeilijkheden in het zeemanshuis. Hij moest maken dat hij wegkwam en zwom naar het schip: ‘Joop, Joop, trek je mij er even uit?’ Ik trok hem er toen drijfnat uit." Als iemand veel met het thema van deze Marga heeft, dan is het meneer Van de Pol (92) wel: schepen en treinen, zijn grote liefdes. Elf jaar diende hij bij de Koninklijke Marine, een baan waar hij niet over uitgepraat raakt. Daarna zette hij zijn loopbaan voort bij de spoorwegen. Machinist worden was zijn jongensdroom en die droom is uitgekomen. Iedere Marga interviewen we een cliënt eventueel met zijn of haar mantelzorger. Meneer Van de Pol doet in deze Marga zijn verhaal. Meneer Van de Pol Cliënt aan het woord “Als je bij de marine hebt gezeten, ben je anders voor je hele leven. Je hoort erbij en je komt er nooit los van ” 6 | Marga
RkJQdWJsaXNoZXIy MTkxNTk=