Meneer en mevrouw Hobé, een liefdevol leven samen

In Stegemanhof woont een echtpaar dat al 67 jaar lief en leed deelt. Meneer Hobé (92) en mevrouw Hobé-Hoftijzer (94) hebben een leven vol mooie momenten en liefde achter de rug. Hun verhaal begon in een bakkerij, waar meneer als bakkersknecht werkte en mevrouw als dienstmeid. Het duurde even voordat ze elkaar echt leerden kennen, maar de liefde voor muziek bracht hen samen. Laten we eens terugblikken op hun leven samen. Meneer en mevrouw halen herinneringen op én delen het geheim achter een goed huwelijk.

Een muzikale ontdekking

Het eerste contact tussen de twee verliep wat aarzelend, maar kreeg een bijzondere wending. Op een dag moest mevrouw Hobé de was ophangen op zolder. Daar ontdekte ze een orgel. Toen meneer Hobé onverwachts boven kwam, besloten ze samen een deuntje te spelen. Dit was hét moment dat de vonk oversloeg.

Meneer was 20 en het was voor mevrouw, toen 21, toch wel een dingetje dat ze iets ouder was. Maar meneer Hobé zei maar zo: “Ach, eerst mott’n de olden van de stroate”

Liefde in tijden van dienstplicht

Toen meneer, in 1951, werd opgeroepen voor militaire dienst leek dit het einde van hun liefdesverhaal. Maar door het afronden van zijn studie kreeg meneer Hobé uitstel. In plaats van april, hoefde hij zich pas in november te melden. In die zomer bloeide de liefde tussen het stel op. In november moesten ze toch afscheid nemen van elkaar. Er was geen telefoon en brieven schrijven daar waren ze allebei niet van. Zelfs na drie dienstjaren bleek de liefde sterker te zijn dan de afstand tussen de twee.

Gouden jaren

Samen beleefden ze mooie momenten. Maar er waren ook moeilijke tijden, zoals de woningnood. Toch waren het gouden jaren in Barlo. Daar waar de vier kinderen vrij opgroeiden op de boerderij. Melk werd vers uit de melkbus gehaald en er was altijd wel iets te beleven. Later verhuisde de familie naar Aalten. Meneer Hobé was jarenlang actief en zelfs betrokken bij de oprichting van het Aaltens Christelijk Mannenkoor (ACM). Muziek heeft altijd als een rode draad door het leven gelopen.

Mevrouw Hobé: “Door te blijven zingen en orgel te spelen, blijf je zorgenvrij en vergeet je even alle ellende in de wereld.”

Een nieuw avontuur in Stegemanhof

De jaren verstreken en de gezondheid ging wat achteruit. Een van de kinderen bracht het onderwerp ter sprake en vroeg: “Hoe doen jullie het als één van de twee wegvalt?” Deze vraag zette het stel aan het denken. Na goede gesprekken hebben meneer en mevrouw zich op de wachtlijst laten plaatsen. Met een voorkeur voor Beth San. Maar in Stegemanhof kwam als eerst een plekje vrij. Ze verhuisden en genieten in Aalten van de gezelligheid en het gezelschap van andere bewoners. En dat terwijl ze nog steeds hun eigen leven leiden, maar met zorg dichtbij.

Het geheim van een goed huwelijk

Ondanks hun fysieke uitdagingen, vullen meneer en mevrouw Hobé elkaar perfect aan. Terwijl mevrouw slecht ziet en meneer wat slecht ter been en een beetje doof is, blijven ze een hecht team. Hun wederzijdse steun en begrip vormen het geheim achter hun langdurige liefde. En de tip voor een goed huwelijk? Blijven praten, elkaar helpen en begrip tonen, zelfs als je het niet altijd met elkaar eens bent. Hun grootste droom voor de toekomst is om gezond te blijven en te genieten van elkaars gezelschap, samen met kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, want wat zijn ze daar trots op.

Dit interview werd in stijl afgesloten. Samen speelden meneer en mevrouw Hobé op het orgel en zongen diverse liederen. Meneer liet ook nog trots zijn collectie tekeningen zien.